پیش‌بینی تغییرات کاربری زمین برای سال 2030 با استفاده از سنجش از دور و تصاویر چندزمانۀ لندست (مطالعۀ موردی: شهر مشهد)

با پیش‌بینی تغییرات کاربری می‌توان میزان گسترش و تخریب منابع را مشخص کرد و خط‌مشی‌های آینده را به مسیر مناسبی سوق داد. هدف این مطالعه، مدل‌سازی روند تغییرات کاربری زمین شهر مشهد با استفاده از تصاویر ماهوارۀ لندست مربوط به سال‌های 1989، 2008 و 2014 می‌باشد. در ابتدا براساس روش هیبرید (ترکیب طبقه‌بندی نظارت‌نشده و نظارت‌شده)، کاربری‌های سرزمین در 6 کلاس طبقه‌بندی شد. سپس با استفاده از زنجیره مارکوف، ماتریس انتقال میانِ سال‌های 1989 و 2008 محاسبه و با به کارگیری آن در مدل مارکوف- شبکۀ خودکار، نقشۀ کاربری سال 2014 پیش‌بینی شد. در ادامه، نقشه پیش‌بینی‌شده سال 2014 با  نقشۀ کاربری واقعی 2014 به کمک جدول متعامد مقایسه و ضریب کاپای کل برای آن 91/0 بدست آمد.بر همین اساس صحت پیش‌بینی مدل مارکوف-شبکه خودکار تأیید گردید. در نهایت، برای پیش‌بینی کاربری زمین در سال 2030 این مدل بکار گرفته شد. بنابراین با واردکردن نقشۀ مرجع 2014 به‌عنوان نقشۀ پایه، نقشۀ پیش‌بینی کاربری سال 2030 استخراج شد. نتایج نشان داد طی سال‌های 1998 تا 2030، شاهد روندی افزایشی در کاربری شهری و زمین‌های بایر و روندی کاهشی در کاربری کشاورزی و باغ‌ها خواهیم بود. نتایج نشان می‌دهد مدل مارکوف- شبکۀ خودکار به طراحی سیستم شهری پایدار کمک می‌کند.